Waterrallen laten zich weer horen tijdens de tellingen

Sinds een aantal weken laten de Waterrallen zich weer horen in de Hennepoelpolder. Meestal kan ik maar 1 exemplaar vaststellen, maar vandaag waren het er 2.
Verder was het vanochtend rustig. In de Veerpolder waren de Slobeenden en Wintertalingen erg vliegerig, wat het tellen lastig maakte. Een conservatieve schatting leverde toch 87 Slobeenden en 168 Wintertalingen op, mooie aantallen. De laatste soort zat veel in de oeverbegroeiing, dus het kunnen er zomaar een aantal tientallen meer zijn geweest.

Krakeend paartje in de Hennepoelpolder.

De Winterkoningen trekken langzaam het gebied weer in, zoals elk jaar in de herfst. In beide polders telde ik er 3. De Dodaars die twee weken terug in de Hennepoelpolder zat, zit er nog steeds, dicht langs de rietkraag foeragerend. Met twee Bergeenden, 9 Tafeleenden, 26 Wilde eenden, 16 Krakeenden en 4 Kuifeenden in de Veerpolder liep het aantal eendensoorten op tot zeven.
In de dode bomen aan de noordkant van de Veerpolder zat een opvallend witte Buizerd. Hij was zo bijna zo wit als een Visarend. Helaas vloog hij weg voordat ik een goede foto kon maken.
Bijzonder was het ontbreken van ganzen in de Hennepoelpolder, iets dat niet zo vaak voorkomt.

Op weg naar huis, ter hoogte van de tennisvelden bij het spoor, kwam ik nog de volgende scharrelaar tegen. In de polders zit hij vast ook af en toe, maar daar heb ik hem nog nooit gezien.

Egeltje langs het fietspad.

Geen Baarmannetjes, wel Dodaars

De eerste drie dagen van oktober zaten er Baardmannetjes in Hennepoelpolder. Na een bezoek aan de kermis en optocht van 3 oktober ben ik gaan kijken en kon ik er drie vinden. Helaas is het vanochtend niet gelukt om ze nog terug te vinden, dus zitten ze niet in de telling.
Vanochtend was wel een schitterende herfstochtend. In eerste instantie lag er een dunne mistlaag over de Veerpolder en toen het zonnetje even doorbrak, lichtte de vegetatie rood op.

Er hing een dunne laag mist over de polder.