Een mooi plekje om de hoek

Soms loop je per ongeluk tegen een geweldig plekje aan in de stad. Zo ligt er vlak bij mijn huis een stukje land van een paar meter breed met grassen, bramen, grote berenklauwen en andere ruigteplanten. En dat levert een leuke oogst aan geleedpotigen op, zo bleek deze week bij een bezoekje.

In 1990 was ik in Limburg met de biologie-opleiding en één van de soorten die we daar hoopten te zien was de Wespenspin/Tijgerspin (Argiope bruennichi). Bijna 25 jaar later blijkt er een populatie van minimaal 25 exemplaren bijna in mijn achtertuin te zitten.

Het mannetje van de Wespenspin is vele
malen kleiner dan het vrouwtje. 

Vandaar: Wespenspin.

Onderaan kun je de typische zigzag
in het web zien. Dit is het stabilimentum.

De Wespenspin was niet de enige soort die ik hier niet verwachtte. Op een schermbloemige landde een Penseelkever (waarschijnlijk Trichius zonatus). In mijn herinnering ook een soort van Limburg. Er leven 2 soorten Penseelkever in Nederland, T. zonatus en T. fasciatus. De laatste heeft op het scheenbeen van de middenpoot een tand zitten en die heb ik op de foto niet kunnen ontdekken.

Penseelkever, waarschijnlijk Trichius zonatus.

Naast deze twee verrassingen, zomaar in Leiden, zat er nog voldoende aan andere geleedpotigen. Leuk was het kraamweb van de Kraamwebspin (Pisaura mirabilis). Onder het blad van een braam had ze haar kraamweb gesponnen en bewaakte daar de uit het ei gekropen jongen. En dat waren er nogal wat.

Kraamwebspin in kraamweb met jongen.

Tussen het gras sprongen allerlei sprinkhanen weg. Twee ervan heb ik kunnen fotograferen: de Bruine Sprinkhaan en het Gewone Spitskopje.

Bruine Sprinkhaan.

Gewoon Spitskopje, een vrouwtje.

Na een uurtje werd het echt te erg in het zonnetje en ben ik omgekeerd. Maar niet voordat ik een Icarusblauwtje (Polyommatus icarus) had gefotografeerd. Een mooie afsluiting van een uurtje rondstruinen.

Icarusblauwtje.